دومین ماه

ماه دوم هم تموم شد...

ماه سوم تخصصی هستش و قراره حرفه ای بشیم. خوب بوده تا الانش بخصوص که واقعا فرماندهان و استادهای جذاب و خوبی داریم مثل سرهنگی که بازرسی بدنی و خودرو و... رو میخواد بهمون یاد بده که خیلی حرفه ایه و بکارش وارده و قشنگ بلده از قدرت گفتار و زبان بدن استفاده کنه.

بهترین لحظه ی مرخصی ملاقات با امیرعلیه که میاد بغلت میکنه!

همخواب رقیبانی و من تاب ندارم		بی‌تابم و از غصه‌ی این خواب ندارم
زین در نتوان رفت و در آن کو نتوان بود		درمانده‌ام و چاره‌ی این باب ندارم
آزرده ز بخت بد خویشم نه ز احباب		دارم گله ازخویش و ز احباب ندارم
ساقی می صافی به حریفان دگر ده		من درد کشم ذوق می ناب ندارم
وحشی صفتم اینهمه اسباب الم هست		غیر از چه زند طعنه که اسباب ندارم

وحشی بافقی

یک ماه گذشت

یک ماه از خدمت سربازی گذشت و الان حدود یک روزه امدم مرخصی.

روزهای سخت و آسون زیادی داشت این مدت.انسانهای مختلفی وجود دارن اونجا که از هر قوم و قبیله این.ارتباط هایی که بین این افراد شکل میگیره و رابطه های گاها صمیمی و گاها غیرصمیمی بینشون واقعا جالبه.یک لر با یک ترک چنان رفاقت برقرار میکنه که برای فرار از صف زیر بغل لره رو میگیرن که مثلا حالش بد شده و داریم میبریمش آبی بزنه به صورتش!

نمایش هایی که اجرا میکنن از لحظه ی دیدار بعد از یک ماه با خانواده که بصورت نظامی هستش و با رژه شروع میشه و با یک هفت هشت ، دو هفت هشت سه به استقبال مادر و پدر میرن.که استقبال از مادر صمیمی و پدر بصورت بروباباس!

دروغ گفتن به فرمانده برای مرخصی یکی از اتفاقات جالبی بود که توی یک ماه شنیدیم اونم از کسی که ادعا داشت خیلی مثبته و میفهمه.

نکته ی جالبی وجود داشت تو این مدت اونم اینکه بعضیا با اینکه رفیق صمیمین برات اما تو لحظه ی تنگی هیچ کمکی بهت نمیکنن!

با تمام این وجود و اتفاقات و جریمه ها و میدان تیرها که شهید دادیم و رزم شب ها که جذاب بودن ،بازهم روزها شیرین بود و گذشت!

 دریغ مدت عمرم که بر امید وصال....به سر رسید و نیامد به سر زمان فراق